Stworzyliśmy trójwymiarowy model fotogrametryczny przedstawijący XI-wieczny Klasztor Benedyktynów św. Eufemii w Splicie. Zbudowano go obok murów pałacu oraz kościoła św. Eufemii w 1069 roku. Osiem wieków później klasztor spłonął. Choć ruiny do dziś znajdują się w centrum Splitu, łatwo je przeoczyć. Bo to, co po klasztorze pozostało, to głównie niewielkie kamienne struktury wśród trawy, obok małego parku. Jedyne, co z daleka rzuca się w oczy, to mała przeszklona kaplica bł. Arnira, arcybiskupa Splitu z XII. wieku. Znajduje się w niej ołtarz z płaskorzeźbą z 1444 roku, którego autorem był Juraj Dalmatinac. (źródło: visitsplit.com )
Jak powstał model klasztoru Benedyktynów św. Eufemii w Splicie
Stworzenie tego modelu wymagało wykonania dużej ilości fotografii wewnątrz oraz na zewnątrz kaplicy, a także zdjęć całego terenu z powietrza. Dlatego podzieliliśmy pracę kilka etapów.
W pierwszym z nich działaliśmy jedynie na zewnątrz. Najpierw zajęliśmy się fotografowaniem z powietrza. W tym celu użyliśmy małego drona (DJI Mini 2), którym trzeba było bardzo uważnie latać, aby nie zahaczyć o drzewa oraz sąsiednie budynki. Kiedy mieliśmy już wszystkie wymagane zdjęcia z góry, przestawiliśmy się na fotografowanie z poziomu ziemi. Używając lustrzanki, wykonaliśmy jeszcze dodatkowo setki zdjęć fragmentów ścian oraz kolumn, a także samej kaplicy z każdej możliwej strony. Mając tyle danych zebranych jednego dnia, nie chcieliśmy jeszcze dodatkowo fotografować w środku. Potrzebowaliśmy najpierw przetworzyć to, co już mieliśmy, żeby dokładnie zobaczyć, czego nam jeszcze brakowało.
Tak jak podejrzewaliśmy, bardzo dobrze udało nam się odwzorować cały teren, a także większość budynku, a jedyny problem stanowiła szyba. Szyby i inne przezroczyste powierzchnie są generalnie bardzo trudne do skanowania. Dzieje się tak dlatego, że programy komputerowe do przetwarzania fotogrametrii nie są w stanie rozróżnić, co na zdjęciu jest faktycznie skanowanym obiektem, co jest za nim, a co jedynie odbiciem innego obiektu. Przezroczystość i odbicia powodują więc błędy w odwzorowaniu modeli, które w rezultacie stają się mniej szczegółowe oraz zdeformowane. Tak stało się i w naszym przypadku ze wszystkim, co było za szybą.
Dlatego za drugim razem skupiliśmy się jedynie na fotografowaniu wewnątrz. Z pobliskiego Muzeum Sztuk Pięknych w Splicie zdobyliśmy klucz do kaplicy i weszliśmy tam z dwoma apratami – lustrzanką i kompaktowym. Wykonaliśmy kolejnych kilkaset zdjęć wszystkich tych szczegółów, które były w naszym zasięgu z poziomu podłogi. Mogliśmy też lepiej zaplanować jak następnym razem podejść do fotografowania płaskorzeźby, która jest dość wysoka i wymaga zdjęć na kilku poziomach, również z góry.
Pojawiła się też nowa komplikacja – na ołtarzy była jeszcze jedna szyba. Tak więc po przetworzeniu zdjęć, zgodnie z podejrzeniami mieliśmy dwa problemy. Pierwszy to zdeformowana powierzchnia ołatarza z powodu szkła.
A drugi to dziura pod sufitem wynikającą z tego, że wszystkie zdjęcia były wykonane z poziomu podłogi i przez to na żadnym nie widać co jest, za płaskorzeźbą.
Za trzecim razem przynieśliśmy dodatkowo kamerę GoPro 7 na trzymetrowym kiju, aby zrobić zdjęcia górnej części płaskorzeźby. Muzeum pomogło nam też zakryć szybę na ołtarzu, dzięki czemu mogliśmy go sfotografować jeszcze raz. Wreszcie mieliśmy wszystko co potrzebne, aby stworzyć pełny trójwymiarowy model (zobacz poniżej).
Ten model dostępny jest również w formie filmu 4K na naszym kanale youtube:
Jeśli podoba Ci się ten model, udostępnij go w sieciach społecznościowych. A jeśli potrzebujesz modelu 3D dowolnego obiektu na lądzie lub pod wodą, to skontaktuj się z nami. A może interesuje Cię jeden z naszych kursów dla osób zainteresowanych cyfryzacją dziedzictwa kulturowego?
Dziękujemy Miastu Split oraz Muzeum Sztuk Pięknych w Splicie za wsparcie tego projektu.